Forum.nieśmiałość.net

[Vanilla]

No ja niestety mam problem zeby gdzies zadzwonic. Sama nie wiem dlaczego. Byc moze dlatego, ze cala rozmowa opiera sie tylko na dzwieku, a ja jestem sluchowcem. Zawsze stresuje sie jak zaczac rozmowe, czy bede pamieatc o wszystkim co mam powiedziec, czy bede mowic wystarczajaco wyraznie. Tak mysle ze ta sa strachy ktore mi towarzysza i dlatego czesto, jesli to mozliwe, wole zalatwic sprawe na zywo. Choc ogolnie teraz jest mi latwiej zadzwonic niz kiedys. Specjalnego strachu przed odbieraniem raczej nigdy nie mialam. Jedynie moze co, to lekki stresik ze moge mowic za glosno i moze to przeszkadzac otoczeniu. Tak glosno rozmawia np. moja mama i mi tez czasami zwracaja uwage. Dlatego na rozmowe wole udac sie w ustronne miejsce.

[littleladypunk]

Nie lubię rozmawiać przez telefon. Jeśli do kogoś dzwonię, to w konkretnej sprawie, załatwiam co trzeba i kończę, bez nawijania o pierdołach. Mam kumpelę, która lubi dzwonić i właśnie tak gadać o niczym, pomimo, że ją bardzo lubię, to najczęściej ignoruję jej telefony, wolę posmsować lub pisać na facebooku. To umawiania wizyty lekarskiej przez telefon chyba jeszcze nie dorosłam xD Rzadko odbieram nieznajome numery. Wszystkie osoby z którymi utrzymuje jakiś kontakt, czy to z pracy, z rodziny czy z grona znajomych, mam zapisane w pamięci telefonu. Jeśli jest taka sytuacja, że np. w ostatnim czasie składałam gdzieś CV to odbieram, bo może dzwonią w sprawie pracy. Ale jak wiem, że na żaden telefon nie czekam, to na ogół nie odbieram.

Jak z kimś już rozmawiam to wolę pójść w ustronne miejsce, nawet jeśli jestem w towarzystwie rodziny czy znajomych. Po prostu lepiej się wtedy czuję. Ostatnio zmusiłam się, żeby nie wyjść z przedziału gdy jechałam pociągiem i dzwoniłam do domu, żeby ktoś po mnie podjechał na dworzec.

Do odbierania telefonów w pracy przyzwyczaiłam się dopiero po jakimś półroku xD A i tak muszę zawsze wziąć głębszy oddech zanim podniosę słuchawkę... I sama jak na razie nigdzie nie dzwonie, dla mnie to masakra. Na szczęście mnie nie zmuszają.

[Smętny]

Rozmowa przez telefon to dla mnie istny horror i unikam tego jak ognia. Również tak jak littleladypunk nie odbieram numerów z poza swojej listy kontaktów. A nawet poszedłem o krok dalej, i je w ogóle zablokowałem specjalną aplikacją Jak ktoś nieznajomy chce do mnie zadzwonić, to ma wiecznie w słuchawce sygnał "zajęte", a ja święty spokój Nie prowadzę żadnych interesów, i nie muszę rozmawiać z ludźmi poza listą kontaktów.

Ale najgorzej jest w pracy... Bo chociaż ogólnie nie ja jestem od odbierania telefonów, to czasem ten co odbiera jest zajęty czymś innym, i gdy ja jestem bliżej telefonu to czasem ktoś krzyknie "odbierz!" Gdy mam gdzieś zadzwonić w sprawach służbowych do kogoś z innej firmy, to zawsze idę do koleżanki i mówię: "zadzwonisz do pana XYZ? Bo Ty się z nim lepiej dogadujesz "

[Angulo]

Bać się nie boję, ale mój głos w słuchawce to jakiś koszmar.

[olivka]

[Smętny]

[olivka]

[littleladypunk]

Olivka chyba nie zna pojęcia empatii.

[olivka]

[Smętny]

[littleladypunk]

[Marti]

A boicie się wysyłać smsy do innych osób lub na nie odpisywać? Niby powinno być łatwiej..

[Andaar]

[zalogowana]

Zawsze rozmowy telefoniczne to był dla mnie niekiedy większy problem niż rozmowa w cztery oczy dlatego czesto chcąc coś załatwić czy zapytać w urzędzie co spokojnie mogłm zrobic telefonicznie to jednak łatwiej mi tracić czas i pójść odczekać swoje...Telefony które mnie nie krępowały dotyczyły tylko najbliższych osób z którymi dobrze sie czułam pewnie i swobodnie..

Dlatego albo i przypadkiem zostałam telemarketerką:) wca,e sie o taką pracę nie starałam, to było ostatnie zajecie o jakim bym pomyślała zeby wykonywać.. bardziej przypadek ..ale spróbowałam i dziś wiem że pomimo że praca niełatwa i bardziej tymczasowo no na ten moment to coś dobrego dla mnie:) i myślę ze dla sporej części nieśmiałków to ciekawa forma terapii mogłaby se okazać:) Po jakimś czasie człowiek sie dystansuje działa automatycznie..wyłącza emocje..

[Marti]

Call center? To pewnie caly czas wyskuchujesz wulgaryzmow pod swoim adresem i nie mozesz zareagowac na to poza "prosze sie uspokoic".

Ja sie wycwanilem i nagrywam rozmowy

[zalogowana]

Mam o tyle dobrze że sama dawkuje sobie ilość rozmów dziennie pracuje dla niewielkiej firmy i mam dość dużą swobodę.Co nie zmienia faktu ze na początku każdy pojedynczy telefon był problemem i czasami już 1 czy 2 byłam zmęczona. W innej sytuacji myślę ze mogłoby być ciężko.. bo słyszałam od koleżanek które pracowały jako telemarketerki że przez 8 godzin trzeba było non stop dzwonić gdy np chwilę wcześniej ktoś nas zdenerwował a za dwie minuty system łączył już kolejną rozmowę. Ludzie często przez telefon pokazują swoje drugie oblicze:):) ale tak sobie myślę ze każdy sposób jest dobry żeby przełamywać się ze swoimi lękami..spróbować np na miesiaąć albo na dwa tygodnie potraktować jako absolutnie wyzwanie nic stałego wejść w rolę. itd..

[Marti]

To podziwiam.ja nawet do szefa nie dzwonie tylko wysylam smsy.

[zalogowana]

a ja bardzo często też:) A Twój szef jak na to reaguje? odpisuje ci też smsami?Muszę to przełamać w końcu , nie wiem czmeu tak mnie to blokuje..dużo bardzie niż jak mam o czymś rozmawiać w cztery oczy..Bardziej przez telefon łapie schizę że czegoś ni zrozumiem..że sie zablokuje.. a moze to jest na takiej zasadzie przełamania sie jak odpowiednia ilosć rozmów sie przerobi tak jak z tymi telemarketerskimi to czlwiek wchodzi na automat..a też sobie tak myśle że jak ktoś dzowni jest mi trudniej bo nie wiem dlaczego, i jest jakaś blokada ze nie bedę mogła przewidzieć jej przebiegu..

[Marti]

Nijak mamy komunikcje call/sms od poczatku i jestesmy na Ty:). Ale pamietam ze jak sie chcialem zwolnic to sue zbieralem do tego rok jak sie udalo to sue z tego wycofalem:).

Zadnej rozmowy nie przewidzisz przebiegu.

[MissSunshine]

[zalogowana]

[Coach]

Vanilla, związane jest to ze strachem przed oceną i popełnianiem błędów, bo ktoś cie źle oceni, to możesz czuć negatywne emocje, a jak popełnisz błąd to (ktoś) sama skrytykujesz siebie za to w swojej głowie.

Najlepszą metodą pracy jest zapisywanie sobie myśli (przekonań), które pojawiają się przed dzwonieniem albo przed wykonaniem telefonu, a później pracować z myślami.

[myimmortal]

Najbardziej boję się dzwonić do lekarza, obawiam się kompromitacji przed lekarzem.
Jak mam dzwonić do obcych ludzi i coś załatwić to już w ogóle nie wiem co powiedzieć.

[Marti]

Ja ogólnie boję się dzwonić. Zwłaszcza z ramienia jednej firmy do jakiejś innej firmy - zwłaszcza jak rok temu wysłałem smsa do tej osoby o jakiś pijakach:D i nie miał pewności czy ta osoba to pamięta:D/ Udało sie przełamać. Z odbieraniem jakoś łatwiej. Choć miałem sytuację że 3 telefonów nie odebrałem, bo nie wiedziałem kto to, a później sobie przypomniałem że wysłałem jakieś CV:D. Z odbieraniem jest łatwiej, iż nawet odebrałem telefon z Berlina z jakiejś firmy, gdzie miałem 100% szans na niedogadanie się - była to pomyłka:).

[Lorelei]

Jeśli chodzi o mnie to ogólnie nie boję się wykonywania telefonów i ich odbierania. Odczuwam ogromny lęk jedynie przed telemarketerami czyli wszelkiego rodzaju ofertami super kredytu czy nowej oferty w sieci komórkowej. Nie potrafię z takimi ludźmi rozmawiać, a im dłużej trwa połączenie tym bardziej nieswojo się czuję. Ostatnio zaczęłam po prostu rozłączać się w pewnej chwili, gdy napięcie było nie do zniesienia... chociaż wiem, że nie jest to najmilszy sposób kończenia rozmowy